ไม่ได้หึง...แต่ห่วง
"หึง" มักมีสาเหตุมาจากคำว่า "หวง"
ซึ่งไม่น่าจะเป็นส่วนประกอบหนึ่งของความรัก
คำว่า "ห่วง" ต่างหากที่น่าจะอยู่ในความรัก
สิ่งไหนที่เรียกว่า "ห่วง" สิ่งไหนที่เรียกว่า "หวง"
คำว่า "ห่วง" มักใช้กับสิ่งมีชีวิต โดยเฉพาะกับคนที่รัก
ส่วนคำว่า "หวง" ใช้กับของที่เรารัก
และอาจลุกลามไปใช้กับคนที่รักด้วย
ทั้ง ๆ ที่ "ของรักของหวง" กับ "คนรัก" ให้ความรู้สึกที่ต่างกัน
อารมณ์หึงหวงกับอารมณ์ห่วง...ความรุนแรงก็ต่างกัน
คนถูกห่วง...สบายใจกว่าคนถูกหวย
ระยะพอดีมันอยู่ตรงไหน ?
ความพอดี...ไม่ได้วัดที่คนรู้สึก...
เพราะเขาไม่มีวันแยกออก
แต่วัดจากความรู้สึกของผู้รับต่างหาก
หากเมื่อไร่ที่ผู้รับ...รู้สึกอึดอัด ไม่สบายใจ ไม่เคล่องตัว
นั่นแสดงว่า เขากำลัง...เขากำลังเจอกับอารมณ์หึงหวง
แต่หากสิ่งที่เขา กลับทำให้เขาอุ่นใจ
สบายใจ ไม่อึดอัด...ยินดีที่มีคนมาใส่ใจ
นั่นแสดงว่า...เขามีคนคอยห่วง
ฟังดูอารมณ์หึงหวง...เป็นอารมณ์ด้านลบของความรัก
หวง...เป็นอารมณ์ที่เกิดจากตนเป็นใหญ่
ห่วง...เป็นอารมณ์ที่เกิดจากเขาเป็นใหญ่
แม้หลายคนบอกว่า...หวงมากเพราะรักมาก
แต่เมื่อมากเข้า เชื่อแน่ว่าวันหนึ่งผู้รับคงต้องเป็นฝ่ายบอกว่า
"ไม่ต้องรักมากขนาดนี้ก็ได้"
และสุดท้ายจะ "ไม่อยากให้มารัก" จนถึงขั้น "ไม่รัก"
นี่แหละ...คือเหตุผลที่ว่า
"ทำไมคนรู้สึกถึงแยกไม่ออกว่ากำลังหึงหรือกำลังห่วง"
ก็ใครจะไปยอมรับได้ล่ะว่า...
ความรักอาจจบลงในวันหนึ่ง...เพราะตัวเอง
และแท้จริงแล้วเรารักตัวเอง...มากกว่ารักเขา...